Η τέχνη της "Σιδηράς Παλάμης" - Τιέ Τζανγκ Κουνγκ 铁掌功 (Tiě zhǎng gōng) είναι ένα είδος τεχνικής κατάρτισης που συναντούμε σε πολλά είδη κινεζικών πολεμικών τεχνών. Στην άσκηση του Σαολίν Κουνγκ Φου αποτελεί μία από τις "72 τέχνες του ναού Σαολίν" Γιν Τσι Κουνγκ 少林硬气功. Αυτή η συγκεκριμένη τεχνική κατάρτιση αποσκοπεί στο να ενδυναμώσουν τα χέρια ώστε να επιτρέψουν στον ασκούμενο να καταφέρνει πολύ αποτελεσματικά χτυπήματα με τα χέρια του χωρίς να τραυματίζεται.
Η "Σιδηρά παλάμη” είναι ένας γενικός όρος που καλύπτει πολλές και διαφορετικές τεχνικές κατάρτισης. Μερικά συστήματα της Σιδηράς Παλάμης θεωρούνται εσωτερικά και άλλα είναι αμιγώς εξωτερικά σε ό,τι έχει να κάνει με τις μεθόδους εξάσκησης. Οι ασκούμενοι στις πολεμικές τέχνες οι οποίοι εξασκούνται στην Σιδηρά Παλάμη δεν ακολουθούν ένα ενιαίο σύνολο ασκήσεων και προπόνησης. Κάποιοι δάσκαλοι θεωρούν την μεθοδολογία της Σιδηράς Παλάμης σαν κάποιο πολύτιμο μυστικό και μοιράζονται μόνο με εξαιρετικά λίγους τις συγκεκριμένες τεχνικές τους, μεθόδους εξάσκησης και φυτικές θεραπείες.
Η Σιδηρά Παλάμη δεν αποτελεί από μόνη της στυλ πολεμικής τέχνης, αλλά ένα είδος εξάσκησης που παρουσιάζεται σε πολλά σχολεία κινέζικων πολεμικών τεχνών. Ορισμένα μη κινέζικα στυλ πολεμικών τεχνών, όπως το Μουάι Τάι και πολλές σχολές Καράτε, επιπρόσθετα παρουσιάζουν την εξάσκηση της παλάμης. Παρόλα αυτά, ο όρος Σιδηρά Παλάμη δεν χρησιμοποιείται κανονικά για να περιγράψει τέτοια είδη προπόνησης.
Η εξάσκηση
Η εξάσκηση της Σιδηράς Παλάμης συχνά περιλαμβάνει τρία πρωταρχικά συστατικά:
- Ο ασκούμενος πρέπει να ενδυναμώσει τα άκρα του που τα χρησιμοποιεί στα χτυπήματα με το να βελτιώσει τους τένοντες και τους συνδέσμους από τους ώμους ως τα ακροδάκτυλα, ενώ στη συνέχεια μπορεί να τα ενδυναμώσει με το να χτυπάει ή να "χαστουκίζει” σχετικά σκληρά αντικείμενα τυλιγμένα σε σάκους από καραβόπανο ή ακόμα μπορεί να χτυπάει και βαρέλια γεμάτα νερό. Ειδικά η άσκηση στο νερό του κρύους μήνες του χειμώνα δεν ισχυροποιεί μόνο τις παλάμες αλλά και την θέληση του ασκούμενου. Ακολουθώντας μία περίοδο κατάρτισης, την περιοχή του χεριού που χτυπάει συνήθως αποθεραπεύεται με ιατρική βοήθεια από φυτικά παράγωγα, συνήθως ένα παραδοσιακό κινέζικο επίθεμα που ονομάζεται "Τιέ Τα Τζιό" 跌打酒 (Diē dǎ jiǔ). Μία συνήθης δοξασία ανάμεσα στους ασκούμενους είναι ότι δεν πρέπει α αμελούν να βάλουν Τιέ Τα Τζιό μετά τις προπονήσεις της Σιδηράς Παλάμης καθώς αυτό σε βάθος χρόνου μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία τους όπως περιορισμό κινήσεων, αρθρίτιδα και άλλες νευρολογικές ζημιές στις παλάμες. Μικρές μελανιές μπορεί ακόμη να προκληθούν και να παραμείνουν, αν δεν χρησιμοποιηθεί μια καλή Τιέ Τα Τζιό. Μεθοδικό και σχολαστικό μασάζ στα χέρια είναι επιτακτικό μετά την άσκηση.
- Ο ασκούμενος πρέπει να χρησιμοποιεί την σωστή τεχνική ώστε να χτυπάει με μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια. Ενώ στις άλλες πολεμικές τέχνες οι σπουδαστές μαθαίνουν συγκεκριμένους μηχανισμούς του σώματος με την πρόθεση να παράγουν ένα πιο δυνατό χτύπημα, οι ασκούμενοι στην Σιδηρά Παλάμη εξασκούνται στο να χαλαρώσουν το σώμα και να απελευθερώσουν την "περίσσεια ένταση" προκειμένου να κινηθούν ταχύτερα. Αυτό συνήθως γίνεται με τις ρουτίνες αυτοσυγκέντρωσης σε όρθια στάση που είναι σχεδιασμένες να απελευθερώνουν την περίσσεια ένταση στο σώμα και έτσι να διαμορφώσουν την δύναμη της "άμεσης απόκρισης".
- Ο ασκούμενος πρέπει να συμπεριλάβει στην προπόνησή του ασκήσεις Τσι Κουνγκ, προκειμένου να αναπτύξει το Τσι. Η άσκηση Τσι Κουνγκ συγχρονίζει την αναπνοή και βελτιώνει την πνευματική συγκέντρωση βοηθώντας τον ασκούμενο να καταφέρνει πολύ πιο ισχυρά χτυπήματα.
Οι μέθοδοι
Στις σχολές της Σιδηράς Παλάμης συχνά η κατάρτιση διακρίνεται σε "άμεση" και " έμμεση". Και οι δύο μέθοδοι αποτελούνται συνήθως από προοδευτικά χτυπήματα σε σκληρότερες επιφάνειες. Ορισμένοι ασκούμενοι χαρακτηρίζουν την εκπαίδευσή τους ως "εσωτερική" - Νέι Τζιν 內勁 (Nèi jìn) ή "εξωτερική" - Λι 力 (Lì), αυτό αφορά κυρίως την
ενέργεια "Τσι" 气 (Qì) ή το είδος της δύναμης "Τζιν" 勁 (Jìn) που εφαρμόζεται. Στην "άμεση" μέθοδο τα χέρια βυθίζονται μέσα σε κάδους ή δοχεία ερχόμενα σε άμεση επαφή με το υλικό της εξάσκησης. Στην «έμμεση» μέθοδο, ο ασκούμενος χτυπά σάκους ή άλλα δοχεία που είναι γεμισμένα με διάφορα υλικά. Καθώς προχωράει η κατάρτιση οι σακούλες ή οι κάδοι γεμίζονται με όλο και πιο ανθεκτικές ουσίες. Αρχικά γεμίζονται με φασόλια, έπειτα με άμμο, στη συνέχεια με χαλίκι ή πέτρες και τέλος με βόλους σιδήρου. Οι ασκούμενοι μπορούν να μετρήσουν την πρόοδό τους με βάση τον αριθμό των χτυπημάτων που εκτελούνται σε ένα συγκεκριμένο μάθημα ή βάσει του χρόνου της διάρκειάς του. Η ξεκούραση κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης και η χρήση της ορθής ιατρικής αποθεραπείας (με την χρήση Τιέ Τα Τζιού), είναι επιτακτική ανάγκη για την ορθότητα του εγχειρήματος. Τέλος, η σωστή αναπνοή είναι επίσης απαραίτητη για το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα.
Οι κινεζικές πολεμικές τέχνες χρησιμοποιούν μια ευρεία ποικιλία ανοικτών και κλειστών χτυπημάτων με το χέρι. Η τεχνική σκλήρυνσης των χεριών επίσης θεωρείται από μερικούς ως συμπλήρωμα της ταχύτητας και της δύναμης που χάνεται λόγω της γήρανσης. Οι προχωρημένοι ασκούμενοι στην Σιδηρά Παλάμη συχνά επιδεικνύουν τις ικανότητές τους με το σπάσιμο σκληρών αντικείμενων, όπως τούβλα, καρύδες, πέτρες και σανίδες με τα γυμνά χέρια τους ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, με το χτύπημα ενός ατσάλινου αντικειμένου χωρίς να υφίστανται ζημιά.
Τους αρχαίους καιρούς η Σιδηρά Παλάμη καθιστούσε το χέρι πραγματικά ένα ισχυρό όπλο σε μάχες σώμα με σώμα. Αν και στις μέρες μας η χρήση της έχει περιοριστεί απλώς στο να αποτελεί αντικείμενο επίδειξης σε παρουσιάσεις σχολών πολεμικών τεχνών, ωστόσο, δεν παύει να είναι μια μέθοδος που εκτός από την πρακτική της αξία, το να σκληραγωγεί δηλαδή, ειδικά ένα μέρος του σώματος, σμιλεύει τη θέληση και τον χαρακτήρα του ασκούμενου καθώς πρέπει να αφιερώσει χρόνο και ενέργεια για την επίτευξη ενός σκοπού... Αυτό είναι το πραγματικό "Κουνγκ Φου".