Ο μεγάλος δάσκαλος Σι Χάι Φα 释海法 (Shi
Hai
Fa) γεννήθηκε στις 5 Ιανουαρίου του 1921, στην πόλη Σιν Γιάνγκ 信阳 (Xin
Yang) της επαρχίας Χο Ναν 河南 (He Nan). Το όνομά του ήταν Χουνγκ Λιν Γιούε (Hong
Lin
Yue). Ξεκίνησε πολεμικό Κουνγκ Φου στην ηλικία των 6 ετών με τον πατέρα του και με τον μεγαλύτερο αδελφό του. Ο Χάι Φα έζησε σε μια πολύ σκληρή περίοδο της κινεζικής ιστορίας, όπου δεν υπήρχε πραγματική κυβέρνηση και οι τοπικοί πολέμαρχοι είχαν δύναμη και εξουσία. Ο πατέρας του ήταν λαϊκός βουδιστής και έτσι η συμμετοχή του στη βουδιστική παράδοση ήταν κάτι το αναπόφευκτο. Στην ηλικία των 16 ετών πήγε ως αρχάριος στο Τάι Μπάι Σιάνγκ Γιουίν Τάι Σι (Tai
Bai
Xiang
Yun
Tai
Si) "Ο ναός του λευκού σύννεφου", στην επαρχία Χου Μπέι 湖北 (Hu Bei).
Από τα τραγικά γεγονότα του 1928, η ζωή όλων των βουδιστών μοναχών έγινε άθλια, έχοντας πάντα στο μυαλό τους τι συνέβη στο ναό Σάο Λιν. Ο δάσκαλος Χάι Φα άφησε τον ναό Γιουίν Τάι και πήγε στο ναό Σάο Λιν για να βοηθήσει ξοδεύοντας τον περισσότερο χρόνο του στη συντήρηση της κληρονομιάς του μοναστηριού, μαζί με τους μεγάλους δασκάλους Σι Ντε Τσαν 释德禅 (Shi De Chan 1907 - 1993), Σι Γιούνγκ Σιάνγκ 释永祥 (Shi Yong Xiang 1913 - 1987), Σι Σου Γιουίν 释素云 (Shi Su Yun 1923 - 1999), Σι Σινγκ Τζενγκ 释行正 (Shi Xing Zheng 1914 - 1987) και Σι Σου Σι 释素喜 (Shi Su Xi 1924 - 2006). Οι μοναχοί αυτοί υπέφεραν πολύ εκείνα τα χρόνια.
Από το τέλος του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου ο δάσκαλος Χάι Φα πήγε στη πόλη Γου Χαν 武汉 (Wu
Han), της επαρχίας Χου Μπέι και έμεινε στο ναό Κούι Γιουάν (Gui
Yuan
Si). Αργότερα απόκτησε το αξίωμα του ηγούμενου, αλλά ο κόκκινος στρατός είχε αναλάβει την εξουσία στην Κίνα το 1949 και τα περισσότερα μοναστήρια της χώρας ήταν κλειστά. Σύμφωνα με τη νέα ηθική της εποχής, δεν υπήρχε οποιαδήποτε θέση για τους "οκνηρούς" μοναχούς. Έτσι ο δάσκαλος πήγε στο χωριό Τονγκ Μπάι (Tong
Bai) όπου δίδασκε τις πολεμικές τέχνες Σάο Λιν και εργαζόταν ως αγρότης. Διέδιδε επίσης το βουδισμό σε κάθε δυνατότητα που του δινόταν.
Όταν τα μοναστήρια έκλεισαν και η χειροτονία των μοναχών ήταν παράνομη, ο δάσκαλος Χάι Φα και άλλοι μοναχοί, έγιναν ενεργοί μέσω της βουδιστικής ένωσης της επαρχίας Χο Ναν και ο δάσκαλος Χάι Φα το έτος 1954 εκλέχτηκε αντιπρόεδρος της ένωσης. Το 1956 ο σεβαστός δάσκαλος ίδρυσε την κινεζική ακαδημία για τις βουδιστικές μελέτες. Το 1959 πείθει το κυβερνητικό συνέδριο πως ο ναός Μπάι Μα 白马寺 (Bai Ma Si) "Ο ναός του λευκού αλόγου" και ο ναός Σάο Λιν είναι μνημεία για την Κίνα με μεγάλη ιστορική και πολιτιστική αξία. Τους είπε ότι η Κίνα θα είχε περισσότερο όφελος να τα συντηρεί παρά να τα κατεδαφίζει. Έτσι από το 1963 οι δύο αυτοί ναοί - όπως και πολλοί άλλοι - ανακηρύχτηκαν από την κινεζική σύνοδο, ως δύο από τα τελευταία απομεινάρια του εθνικού πλούτου και ξεκίνησε η αποκατάστασή τους. Ο ναός Μπάι Μα άρχισε πάλι τις δραστηριότητές του ως κέντρο βουδιστικών μελετών και ο ναός Σάο Λιν ως κέντρο βουδιστικών μελετών αλλά και κέντρο πολεμικών τεχνών ταυτόχρονα.
Ο μεγάλος δάσκαλος Σι Χάι Φα έμεινε στο μοναστήρι Μπάι Μα ως απλός μοναχός γιατί δεν επιτρεπόταν να ασκήσει τα καθήκοντά του ως πατριάρχης.
Ο δάσκαλος ταξίδεψε πολύ για να βρει υποστηρικτές και να βοηθηθεί από άλλες χώρες προκειμένου να επανοικοδομηθεί η βουδιστική παράδοση στην Κίνα. Μετά από μακροχρόνιες προσπάθειες και με τη βοήθεια πολλών υποστηρικτών του από την Ταϊλάνδη, τη Μαλαισία, την Ινδία και άλλες χώρες, σαν πρόεδρος πλέον της κινεζικής βουδιστικής ακαδημίας και διευθυντής της βουδιστικής ένωσης, κατάφερε να του δοθεί η άδεια από την κυβέρνηση να εκπληρώσει τα καθήκοντά του ως ηγούμενος στο ναό Μπάι Μα.
Από το 1989 όλα τα μοναστήρια άρχισαν πλήρως τις τελετουργικές δραστηριότητές τους, αλλά ακόμα χωρίς άδεια για να οριστούν οι νέοι μοναχοί, έως και το 1994.
Ο μεγάλος δάσκαλος πέθανε στις 16 Δεκεμβρίου του 1997 σε ηλικία 76 ετών. Οι διάδοχοί του και οι μόνοι πραγματικά σπουδαστές του ήταν οι μοναχοί Σι Γιν Τσενγκ (Shi Yin Zheng) και Σι Γιν Τσούο (Shi Yin Juo).